Župni centar Svetog Luke Evanđelista u Travnom

AUTORI: Roman Vukoja d.i.a., Robert Križnjak d.i.a. 
FOTOGRAFIJA: Ivica Bralić

IDEJNI PROJEKT:   2001.godine  (Arhitektonsko-urbanistički natječaj - 1. nagrada)
IZVEDENO: 2007. godine

Dispozicija korpusa građevine generirana je silnicama koje proizlaze iz konteksta pravilne urbane matrice naselja. Građevina se pozicionira na zapadnom rubu centralne zelene površine naselja u međuprostoru “megavolumena mamutice” i zelene praznine centralnog dijela naselja te nastavlja urbanistički slijed grupiranja javnih sadržaja naselja u rubnim zonama oko parka (škola, vrtić, dom kulture, crkva) Građevina je komponirana od dva osnovna volumena. Dominantni volumen koji sadržava glavnu crkvenu dvoranu odnosno prostor bogoslužja koncipiran je kao centralna građevina u skladu sa reformom II vatikanskog koncila, a u prostornom konceptu dominantna je ideja žive zajednice – vjernici okružuju oltar. Ispod bogoslužnog prostora na etaži suterena smješteni su servisni i pomoćni prostori crkve. Tu se nalaze dvorane za projekciju filmova, održavanje seminara, predavanja i sl. zatim prostori internet kluba za mlade župljane te spremišta i sanitarije za vjernike.

Sa zapadne strane neposredno uz korpus crkve smješten je aneks župnog dvora sa sadržajima vezanim uz društveni život zajednice. Unutar objekta župnog dvora predviđeni su prostori vjeronaučne dvorane, ured karitasa, župni ured u prizemlju te stambeni dio sa apartmanima župnika i kapelana te velikom blagovaonicom i kuhinjom na etaži prvog kata. Oba dijela građevine spojena su mostom na etaži 1. kata kojim se ostvaruje direktna komunikacija bogoslužnog prostora sa stambenim prostorima župnog dvora. Volumeni župnog dvora i crkve formiraju sa južne ulazne strane plato trga ispred ulaza u crkvu. Plato ulaznog trga blago je uzdignut u odnosu na okolni teren.

U procesu projektiranja posebna je pažnja posvećena tretmanu svjetla kao medija arhitekture. Bitnu odliku interijera crkve čine prodori svjetla (križ urezan u plohi zida, kupole, nadsvjetlo iznad svetišta, križni put, tabernakul…) kojima se u igri svjetlosti i sjene ističe arhitektonska ideja te naglašava sakralnost prostora. Građevna supstanca arhitekture (zid, stup, strop) u međuodnosima svjetla oživljava arhitekturu.